Değişme Cesareti

Son zamanlarda, ilişkilerimde neden hep aynı şeyleri yaşadığımı çok sorgular oldum. Hep aynı çıkmazdayım, aynı durumu defalarca yaşamaktan usanıyorum ama durum değişmiyor. Hani bir labirentteki fareyim de sürekli aynı çıkmaza varıp duruyor, o labirentten kurtulamıyorum gibi hissediyorum, “buradan alınacak ne ders var ve ben hala alamadım ki aynı şeyi yaşayıp duruyorum?” diye isyan ediyorum. Galiba cevabı belli: Ben aynıyım. Tüm farkındalığıma ve çabama rağmen, kendim olarak tanımladıklarımı öyle benimsemişim ki değişmeye direniyorum. Kendimi tanımladığım sıfatları, karakter özelliklerimi, beni ben yapan her şeyi terk edersem 32 yaşındaki benden geriye ne kalır diye korkuyorum.

Geçenlerde bir instagram postunda okudum: “Onun değişmesini, anlamasını, kabul etmesini, vs. beklemek yerine ya ben bu rolü oynamayı bırakırsam ne olur?” ve düşündüm; o rolü kendim olarak öyle kanıksadım ki, onu oynamayı bırakırsam ben kim olurum? Peki, kendim olarak kanıksadığım tüm özelliklerimi sevmiyor, bazılarının kendime ve sevdiklerime zarar verdiğini görüyorsam; tüm korkularımı bir kenara bırakıp o tanımlardan özgürleşmek için ne bekliyorum?